InsyaAllah, mulai hari ini saya berjanji tidak akan busy body.. saya serahkan semua pada-Nya.. awak semua boleh berbuat sesuka hati.. sebab saya dah give up.. mungkin perbuatan saya sentiasa salah.. tapi jalan la menghukum saya sebegitu rupa.. awak semua tak tahu tekanan yang saya hadapi... sebab saya tak pernah cerita.. bukan xmau, tapi saya tidak pandai meluahkan semuanya.. sampai satu tahap saya pernah minta Allah cabut nyawa saya kerana kepayahan yang saya hadapi.. bila tersedar, baru saya tau betapa besarnya dosa saya meminta perkara begitu..
saya takut tidak dapat menunaikan janji.. sebab sifat ingin tahu mengenai awak semua lebih-lebih lagi orang yang tersayang.. dengan sape awak berkawan.. ke mana awak pegi.. macam2 la.. tapi bila awak xizinkan, xpe... saya paham.. bila awak semua letak border di antara kita, saya paham awak perlukan privacy...
Saya harap orang-orang yang saya sayang tau yang saya sangat mengambil berat kat awak semua... =) saya suka bercerita.. tentang kawan2 di pejabat, perkara yang terjadi pada saya tiap2 hari, benda2 yang saya suka.. mcm2 la.. tapi tiada yang sudi mendengar.. kawan baik saya dah hilang.. :( tiada tempat mengadu.. redha....
tapi kenapa ye saya rasa kita semua dah tak macam dulu? kongsi segalanya.. walaupon kita jauh.. tapi saya dapat rasa kita dekat sangat2.. saya rasa mcm awak ada di depan mata saya... sekarang sebaliknya.. saya dh give up.. redha ketentuan-Nya.. saya akan cuba buat yang terbaik untuk awak sehingga akhir nyawa saya.. kalo ada salah dan silap jangan la awak semua tegur saya dengan kekasaran dan perbuatan, tegurlah saya dengan kelembutan..
Alangkah indahnya kalo la awak dan awak yang saya maksudkan baca entry ni... saya nak minta maaf sebab xberani nk luah secara berdepan... saya takut dengan penerimaan awak semua.. blog nie la satu2nya tempat saya meluah perasaan.. huhu
Dah la merepek sikit2.. hihi..
9 comments:
ok, saye dah bace.. :-)
bila dah luah kat sini... rasa lega sikit.
kdg2 lebih selesa luah kat blog kan huhuh
a'ah.. btol2.. lg2 bila kita xpandai luah secara berdepan :)
apa pun yang sebenarnya berlaku, harap kamu bertabah :)
dats y adanya blogspot! :)
kdg2 sy pun rasa mcm tu jgk...kdg2 sy rasa mcm nk mati..sy rasa mcm dh tkde sape syg sy...tp bila sy renung2 blik..mengucap bnyak2..br sy sedar..sy tk harus sia-siakan hidup ini..sy tk pndai luahkan rasa syg sy pd sesiape pun...waima pd fmily sy sndiri..i juz do whatever i can to show them how much i love them all...klu kwn awk hilang,mungkin utk smatra shja..mungkin nanti dia akan kembali pd awk..di sisi awk..to support u..insyaallah
tak semua org suke kite ambil berat pasal die... mgkn kene bg ruang utk die... xsume org cm kite eika... suke bercakap, bercakap dan bercakapppp... heee... =)
ni pasal kawan ke pasal pakwe?
Post a Comment